Fatimscy pastuszkowie dali świadectwo dojrzałej i heroicznej wiary podczas dwóch dni uwięzienia w sierpniu 1917 roku przez administratora kantonu Ourem, który siłą chciał wyrwać ich tajemnice związane z objawieniami Matki Bożej. Antyklerykalni funkcjonariusze państwowi groźbami usiłowali zmusić dzieci do przyznania się, iż wszystko, co przekazały ludziom, było wymysłem ich dziecięcej wyobraźni. I jakaż była reakcja Hiacynty? W obecności funkcjonariuszy odparła odważnie: Nigdy tego nie powiemy, bo Piękna Pani by tego nie chciała. Wolimy raczej umrzeć – pisze Bogusław Bajor. Czyta Marcin Austyn.
Święta Hiacynta – dziecko, które stało się wzorem wiary
