Pokusy […] są koniecznymi i dlatego, że w tym stanie, w jakim jesteśmy, cnoty nie mogą w nas się zakorzenić inaczej, jak tylko za pomocą pokus. Pan Bóg przez chrzest święty składa w nas zarody cnót wszystkich, niejako nową w nas stwarza naturę: habitus fidei, spei et charitatis, które są jakoby nowym umysłem, nowym sercem, nową wolą, przeznaczonymi na to, żeby zastąpiły władze przyrodzone. Albowiem w Chrystusie Jezusie nic nie waży, ani obrzezanie, ani odrzezek, ale nowe stworzenie (Ga 6, 15) – pisze Ks. Piotr Semenenko. Czyta Jan Moniak.
O pożytku z pokus
