Rozpoczęliśmy te gawędy od rzetelności, kończymy rozpatrywanie prawa skautowego gawędą o czystości. Te dwie cnoty składają się na to, co nazywamy jasnością charakteru: chłopiec rzetelny i czysty zasługuje na to miano: jasnego, promiennego chłopca. A dołączcie do tego miłość, szlachetność obejścia i wesołość – któżby nie pokochał takiego typu! Czystość jest do tego obrazu niezbędna – pisał Ks. Jan Zawada (ks. Kazimierz Lutosławski) w 1913 r. Czyta Jan Moniak.
O czystości
